Tüm insanlar zaman zaman hastalanır ve birçoğu antibiyotik almaya başvurmak zorunda kalır. Bu ilaçların alkolle bağdaşmadığına toplumda yaygın olarak inanılıyor, peki ya tedavi dönemi tatillere denk gelirse? Gerçek nerede ve antibiyotiklerin alkollü içeceklerle etkileşimi konusundaki anlayışımızdaki efsane nerede?
Antibiyotikler ve alkol
Antibiyotikler, bakterilerle savaşmak için tasarlanmış ilaçlardır. Patojenik mikroorganizmalara nüfuz ederler veya metabolizmalarına müdahale ederek tamamen veya kısmen bozarlar.
Antibiyotiklerin alkolle uyumluluğu ve tedaviden sonra ne zaman içilebileceği sorusu, doktorların hala farklı tutumları var. Aynı anda hem antibiyotik hem de alkol almanın sonuçlarından kaçınmak için hastaların tedavi sırasında alkolden tamamen uzak durmasını şiddetle tavsiye eden birçok doktor vardır. Bunu, bu ilaçların etanol ile birlikte karaciğeri tahrip etmesi ve tedavinin etkinliğini ortadan kaldırması ile açıklıyorlar.
Bugüne kadar, sonuçları, çoğu antibiyotiğin alkolün etkisi altındaki farmakolojik etkisinin kötüleşmediğini ve karaciğer üzerindeki yükün artmadığını güvenle iddia etmemize izin veren birçok çalışma yapılmıştır.
Bununla birlikte, alkolün kendisi zehirlenme ve dehidrasyona neden olur. Yüksek dozda alkol ile antibiyotik içerseniz, vücut zayıflar ve bu durumda tedavinin etkinliği elbette azalır.
Etanol ile disülfiram benzeri bir reaksiyona giren bir dizi antibiyotik de izole edilir. Alkol ile eşzamanlı alımları kontrendikedir, çünkü bu, bulantı ve kusma, kasılmalar eşliğinde zehirlenmeye neden olacaktır. Çok nadir durumlarda ölüm mümkündür.
Mitler ve gerçeklik
Tarihsel olarak, toplumda antibiyotik tedavisi sırasında alkol almanın komplikasyonları hakkında efsaneler olmuştur.
Başlıca mitler şunlardır:
- Alkol, antibiyotiklerin etkisini nötralize eder.
- Alkol, antibiyotiklerle birlikte karaciğer hasarını artırır.
- Alkollü içecekler deneysel tedavinin etkinliğini azaltır.
Aslında, bu tezler yalnızca kısmen doğrudur ve uyumluluk üzerine yapılan çok sayıda çalışmanın sonuçları da bunu doğrulamaktadır. Özellikle, mevcut veriler alkollü içecek alımının çoğu antibiyotiğin farmakokinetiğini etkilemediğini göstermektedir.
20. ve 21. yüzyılların başında, antibakteriyel ilaçlar ve alkolün birleşik etkisi üzerine birçok araştırma yapıldı. Deneyler, insanları ve laboratuvar hayvanlarını içeriyordu. Antibiyotik tedavisinin sonuçları deney ve kontrol gruplarında aynıydı, ancak ilaçların aktif maddelerinin vücuttan emilimi, dağılımı ve atılımında önemli bir sapma yoktu. Bu çalışmalardan elde edilen veriler, antibiyotik alırken alkol almanın mümkün olduğunu göstermiştir.
1982'de Finlandiyalı bilim adamları, gönüllüler arasında bir dizi deney yaptılar; bunun sonuçları, penisilin grubunun antibiyotiklerinin etanol ile herhangi bir reaksiyona girmediğini, bu yüzden onları alkolle kullanabileceğinizi gösterdi. 1988'de İspanyol araştırmacılar, amoksisilin'i alkolle uyumluluk açısından test ettiler: bir grup denekte, maddenin emilim hızında ve gecikme süresinde yalnızca önemsiz değişiklikler bulundu.
Ayrıca, bazı antibiyotiklerin, örneğin tetrasiklin grubunun farmakokinetik parametrelerinin, alkolün etkisi altında önemli ölçüde azaldığı bulunmuştur. Bununla birlikte, bu etkiye sahip daha az ilaç tanımlanmıştır.
Alkollü içeceklerin alkolle birlikte karaciğer hasarını artırdığına dair yaygın inanç, dünya çapındaki bilim adamları tarafından da reddediliyor. Aksine, alkol antibakteriyel ilaçların hepatoksisitesini artırabilir, ancak çok nadir durumlarda. Bu gerçek, kuraldan ziyade istisna haline gelir.
Bilim adamları ayrıca etanolün deneysel sıçanlar arasında deneysel pnömokok enfeksiyonunun tedavisinde kullanılan antibiyotikleri etkilemediğini kanıtladılar.
Uyumsuzluk nedenleri
Çoğu antibiyotiğin alkolle eşzamanlı kullanımının güvenliğinin kanıtlanmış olmasına rağmen, alkolle uyumsuz bir takım ilaçlar vardır. Bunlar, aktif maddeleri etil alkolle - başta nitroimidazoller ve sefalosporinler olmak üzere - disülfiram benzeri bir reaksiyona giren ilaçlardır.
Aynı anda hem antibiyotik hem de alkol almanın imkansız olmasının nedeni, yukarıdaki ilaçların bileşiminin etanol değişimini değiştirebilecek spesifik moleküller içermesidir. Sonuç olarak vücutta biriken ve zehirlenmeye yol açan asetaldehit atılımında gecikme olur.
Sürece karakteristik semptomlar eşlik eder:
- yoğun baş ağrısı;
- hızlı kalp atımı;
- kusma ile mide bulantısı;
- yüz, boyun, göğüs bölgelerinde ısı;
- zor nefes alma;
- konvülsiyonlar.
Alkolizm için kodlamada disülfiram benzeri bir reaksiyon kullanılır, ancak bu yöntem yalnızca bir uzmanın sıkı gözetimi altında kullanılmalıdır. Az miktarda alkol bile nitroimidazoller ve sefalosporinlerle tedavi sırasında zehirlenmeye neden olur. Bu durumda alkol kötüye kullanımı ölümle sonuçlanabilir.
Doktorlar, penisilinler, mantar önleyici ilaçlar ve bazı geniş spektrumlu antibiyotiklerle yapılan tedavide az miktarda alkole izin verir. Bu ilaçları alırken bir porsiyon müstahkem içecek, tedavinin etkinliğini etkilemeyecek ve olumsuz sağlık etkilerine neden olmayacaktır.
ne zaman olabilir
Çoğu antibiyotikle alkole izin verilmesine rağmen, bunlar aynı anda alınmamalıdır. Bu tür ilaçları içmek daha iyi, talimatlarda belirtilmiştir.
Örneğin, eritromisin ve tetrasiklinlerin etkinliği, alkali maden suyu ve sülfonamidler, indometasin ve reserpin - sütle içmeyi arttırır.
Antibiyotik etanol ile disülfiram benzeri bir reaksiyona girmezse, alkol içebilirsiniz, ancak ilaçtan en geç 4 saat sonra. Bu sırasıyla antibiyotiklerin kanda dolaştığı minimum süredir ve ilacı aldıktan sonra ne kadar içebilirsiniz sorusunun cevabıdır.
Her durumda, tedavi süresi boyunca, sadece küçük bir doz alkol almasına izin verilir, aksi takdirde vücutta dehidrasyon başlar ve antibakteriyel ilaç basitçe idrarla atılır.
Alkolün herhangi bir antibakteriyel bileşim ile kombinasyonu vücut için tehlikelidir. İlacı aldıktan ne kadar süre sonra alkol almasına izin verildiğini anladıktan sonra, olası tüm yan etkileri hariç tutabilirsiniz.
sonuçlar
Antibiyotik ve alkolün uyumsuzluğu efsanesi geçen yüzyılda ortaya çıktı, ancak ortaya çıkma nedenleri hakkında birkaç hipotez var. Bunlardan birine göre, efsanenin yazarı, hastalarını sarhoşluğa karşı uyarmak isteyen zührevi bilimcilere aittir.
Efsanenin Avrupalı doktorlar tarafından icat edildiğine dair bir varsayım da var. Penisilin 1940'larda kıt bir ilaçtı ve askerler idrar söktürücü etkisi olan ve ilacı vücuttan uzaklaştıran bira içmeyi severdi.
Alkolün çoğu durumda antibiyotiklerin etkinliğini etkilemediği ve karaciğer hasarını artırmadığı artık kanıtlanmıştır. İlacın aktif maddeleri etanol ile disülfiram benzeri bir reaksiyona girmezse, tedavi sırasında alkol içebilirsiniz. Bununla birlikte, 2 ana kural gözetilmelidir: alkolü kötüye kullanmayın ve onunla antibiyotik içmeyin.